4 etapy życia

Życie, życie jest nowelą… I piszemy ją same – niemniej jednak w życiu świadomego człowieka można wyróżnić 4 rozdziały… A ty wiesz na którym teraz jesteś? 

Potwierdzenie 

Rodzimy się i od naszych pierwszych dni uczymy się od naszych rodziców jak funkcjonować w tym wielkim świecie. Mówimy tutaj o procesie socjalizacji. Na tym etapie najważniejsza jest dla nas akceptacja i poczucie bycia jak inni – pewnie zauważyłaś jak małe dzieci naśladują te starsze? Na tym etapie poszukujemy za wszelką cenę potwierdzenia. Dlatego tak ważne w roli rodzica jest pokazywanie dziecku, że jest wystarczające, akceptowane i kochane. Ten okres zazwyczaj trwa do momentu, w którym wkraczamy w “dorosłość”. U niektórych trwa nawet do późnej dorosłości. Sama przechodziłam ten etap mniej więcej do końca pierwszego roku studiów – młoda dziewczyna ze wsi nie chciała się przecież wyróżniać w wielkim mieście – chciałam być jak wszystkie inne “miastowe koleżanki”. Na tym etapie ważne jest dla nas spełnienie oczekiwań i standardów społeczeństwa i potwierdzenie naszej przynależności, aż w końcu.. 

Indywidualistka

… aż w końcu stwierdzimy  “walić to – będę sobą, ale poczekaj… kim ja właściwie jestem?“ Kiedy już nauczymy się “pasować” do reszty społeczeństwa zaczynamy.. szukać tego co nas wyróżnia. Co sprawia, że jesteśmy inne od reszty? Ten etap to prawdziwy maraton prób i błędów – zazwyczaj w tym początkowym etapie dorosłości próbujemy różnych hobby, prac, zajęć, podróży, poznajemy wiele nowych osób. Odkrywamy nasze mocne i słabe strony, popełniamy błędy i krok po kroku doklejamy same pewne “łatki” do naszej osobowości, które pomagają nam się identyfikować. Sama na tym etapie byłam nieobliczalna i robiłam wiele szalonych rzeczy. Potrafiłam pójść na “piwo po pracy” i obudzić się w… innym kraju, prosto z imprezy na rynku pojawić się na egzaminie na uczelni, być na dwóch randkach w tym samym czasie i podróżować po Europie w prawie każdy weekend. Ten czas był bardzo intensywny i moje zdrowie jest wdzięczne, że się skończył 🙂  Ale jakie jest nasze zadanie na tym etapie? Zrozumieć kim jesteśmy tak naprawdę. Nie chodzi tu tylko o to, żeby wiedzieć co lubimy robić, ale też, żeby wiedzieć w czym jesteśmy kiepskie. Tak – powiem coś, co chyba rzadko wybrzmiewa z ust coachów – są rzeczy, w których będziemy beznadziejne i to też musimy zaakceptować. Z tego etapu fajnie wyjść ze zbiorem informacji o sobie – tak, aby w kolejnym rozdziale życia móc wykorzystać to co już wiesz. Ile trwa ten okres? U niektórych będzie trwał do 25 roku życia, u innych do 35… A niektórzy pozostają w tym etapie na zawsze… ale o syndromie Piotrusia Pana wspomnę może innym razem. 🙂 Osobiście w “przejściu” do kolejnego etapu pomógł im proces coachingowy dzięki któremu przyjrzałam się tym swoim błędom i próbom, a na końcu wyciągnęłam z nich wnioski. 

Zaangażowanie

Na tym etapie oddychasz z ulgą, bo już wiesz co tak naprawdę jest dla Ciebie ważne. Wiesz czego chcesz w życiu i potrafisz się temu poświęcić. Wiesz co jest Twoją “misją” i głównym celem. Niektórzy będą angażowali się w wychowywanie dzieci, czy biznes, a inni będą spełniać się pisząc bloga o najbardziej niedostępnych krańcach świata. Problemem wielu osób na tym etapie może być brak zaufania do siebie – wtedy nie mamy odwagi podążać za tym, czego tak naprawdę chcemy, a skupiamy się na tym “co jest od dorosłej osoby wymagane” albo nie wiemy w jaki sposób zabrać się za realizowanie naszych ambicji. Warto jednak się nad tym głębiej zastanowić, bo ten etap trwa aż do emerytury…

Odpuszczenie

Spędzamy nasze życie na rzeczach, które wydają nam się istotne – teraz nie mamy już jednak mocy, aby działać na pełnych obrotach, ale nadal chcemy czuć się potrzebne. Szukamy też pewności, że nasze życie było spędzone we właściwy sposób – chcemy czuć, że to wszystko miało sens. To okres na odpuszczanie, zrozumienie i pogodzenie się z tym co poszło nie tak jak byśmy tego oczekiwały. 

Po co mówię o tych wszystkich etapach?

Bo świadome przechodzenie z jednego do drugiego etapu jest podstawą do szczęśliwego życia, a poza tym – sama chciałabym, żeby mi ktoś w młodym wieku o tym powiedział. Myślę, że ułatwiłoby to wiele rzeczy w moim życiu 🙂 A Ty wiesz na którym z nich teraz jesteś?